Rozdział II – Środek – Droga
Nulka bierze małą Norkę za rączkę i idą razem nad rzekę.
Będą puszczać kaczki i karmić ławice małych rybek.
Czas im sprzyja, zaprzyjaźniają się, a ich serca zaczynają
bić tym samym rytmem.
- Pojedziemy na wycieczkę maleńka?
Nulka znosi wózek z Norką na peron
metra. Wsiadają do wagonu. Norka jest zachwycona. Pierwszy raz jedzie metrem,
wszystko jej się podoba. Pasażerowie uśmiechają się do Norki, a ona do nich.
Widoki za oknem zmieniają się, a każda stacja jest inna.
-
To co? Pochlapiemy się w fontannie?
Cudowna zabawa. Podobna do
moknięcia w ciepłym, letnim deszczu.
Nulka pozwala Norce cieszyć się z
rzeczy, które każde dziecko chciałoby robić.
Żujemy gumę, biegamy, krzyczymy,
śmiejemy się, brudzimy buzię truskawkowymi lodami. Zbieramy skarby znalezione w
parku i chowamy je w tajnym pudełku ukrytym w domu. To nasza tajemnica.
- Chodź, zrobimy wystawę dla mamy i taty!
W kuchni powstaje galeria sztuki z
rysunkami Norki. Szyld z napisem „ Wielka artystka Norka zaprasza na wernisaż”, wita gości.
Mama i tata są zachwyceni i
zadziwieni, nie przypuszczaliby, że ich mała pociecha jest taka zdolna. Chwalą
i są dumni z córeczki. Norka jest szczęśliwa i najważniejsza.
- Kocham Cię Norko, jesteś cudowna!
cdn
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz